Önyargılarımızı Empati ile yıkalım…

Önyargılarımızı Empati ile yıkalım…

 Biz insanoğlu bazı davranışlarımızın çoğunu doğuştan sanırız.

Halbuki çoğu davranışlarımız, aile ve çevresel faktörlerden meydana gelir.

Tıpkı olumlu yada olumsuz dürtülere sebep olan  önyargılarımız gibi. İnsanları daha iyi tanımadan,  anlamadan, dinlemeden iyi ya da kötü olarak bir önyargı oluştururuz.

Maalesef olumsuz yönde önyargılı davranmamız çoğunlukta. Biriyle yeni tanıştığımız da onun hakkında kişiliğini karakterini oluşturur ve ona göre davranırız işte tamda bu davranışımız kişiyle aramızda bir duvar örmemize sebep olur.

Oysa her insanın bir kusuru olabilir, hiç kimse dört dörtlük değil ki biz insanız aciziz.

Mükemmel olan yalnızca Yüce ALLAH’tır (c.c.). Mevlana hazretlerinin “Ben başkalarının kusurunu gören gözümü kör ettim.” cümlesinde dediği gibi biz insanoğlu başkalarını bırakıp kendimize baksak, kendi kusurlarımızı görsek, onu düzeltmeyle meşgul olsak ne önyargılarımızla kimseleri ötekileştirir, nede dedikodusunu yaparak kul hakkı alırız.

Hastaneye gideriz doktor beklediğimiz gibi ilgilenmez kızarız tamam haklıyız, onun bu nu yapması doğru değil ama özellerde bir doktor ilgilenebileceği gücü yeteceği kadar hasta alıyorken devlette 90 hastaya bakıyor.

Dile kolay.  Sistemin ona verdiği bu yükü kaldıramayınca olumsuz davranışlar sergiliyor. Bu sorun tüm meslekler için geçerli hatta ebeveynler akrabalar dahi bütün insanlar için geçerli.

Psikolojik olan bu kötü davranış empati ile iyileştirilebilir. Örneğin; tanıdığımız biri geçerken selam vermez, hemen bir önyargı oluştururuz. Halbuki karşımızdaki kişi ne yaşamış, o an nasıl bir psikolojide “belki bir derdi vardı ondan beni görmedi” diye düşünsek biz iletişime geçsek daha kazançlı oluruz.

Ama biz her yerde değerli görünmeyi selamı almayı nedense daha çok severiz.  İnsanları etiketlemenin ötekileştirmenin bize bir yararı olacak mı? Hayır ama biz vazgeçemiyoruz önyargılı davranmaktan. Bize zararı olduğunu bile bile. Çünkü içimizde tükenmeyen bir dürtü bu….

İçimizdeki bu dürtüye keşke hiç kulak vermesek de empati içinde yaşayabilsek, kendimizi her zaman karşımızdakinin yerine koyarak iletişim sağlasak hoşgörülü davransak. Belki de böylece önyargı ile örülen duvarlar kırılır, biz insanlar bu kadar güvensiz,  yalnız kalmayız.

Kötü düşünceler biz insanoğlunu maalesef yalnızlaştırıyor bir çok değerlerimiz bu yüzden yok oluyor. Büyüklere saygı, küçüklere sevgi, sılayı rahim, komşuluk hakkı, çevresel ve toplumsal sorumluluk duygusu, daha sayısız iyi özelliklerimizi kaybediyoruz. İnsanlara peşin hüküm vermeden yaşayabilmek empati içinde, her zaman hoşgörülü olabilmek Önyargısız kayıtsız, şartsız, hesapsız seçebilmek ümidiyle..

Haftaya görüşmek üzere ALLAH’a emanet olun.

Şennur Karakoyun 03.01.2023 Ferizli