AF ETMEK
Af konusunda, insanlar içinde en fazla af eden, Peygamber efendimiz sav dir.
İslam dinini, Mekke’de tanıtmaya çalışırken, maddi, manevi her türlü baskıya maruz kaldı.
Taif’te taşlandı.
En yakınları olan amcaları, Ebu Lehep ve Ebu Cehil’den olmadık hakaretler küfürler işitti.
Onların kışkırtmaları ile birçok cahil halk, o mübarek insana çok büyük hakaretlerde tacizlerde bulundular.
Bütün bu hakaretlere karşılık peygamber efendimiz sav, kendisine haksızlık yapan zülüm eden hakaret eden birçok insanı, Mekke’nin fethi sırasında, en güçlü olduğu dönemde af etme, erdemliliğini gösterdi.
Bizi hayretler içinde bırakan, bu yüce davranış onun ne kadar yüce, gönüllü olduğunun en büyük göstergesidir.
Onun tek amacı, hak din olan İslam’ın yayılması idi.
Onun çektiği sıkıntıların karşılığında, af etme büyüklüğünü göstermesi, gerçekten ALLAH’IN methine mazhar olmaya, ne kadar layık olduğunu gösterir.
Peygamber efendimizin, kendisine karşı yapılan kötülükleri af etme konusunda sayısız örnekler vardır.
Kendisinin canına kastedenleri bile, af etmesi bizlerin nasıl bir peygambere sahip, olduğumuzu bu konuda ne kadar mutlu olmamız gerektiğini, bizlere göstermektedir.
Peygamber efendimizin sav in, hoş görüsü af etme anlayışı bizlere örnek olmalıdır.
Peygamber efendimiz sav in affediciliği sayesinde, İslam daha hızlı yayılmış ve Müslümanlık, gönüllerde hızla yer etmeye başlamıştır.
Günümüzden, yüzyıllar geçmesine rağmen, rahmet peygamberinin güzel ahlakı bütün insanlığa örnek olmuştur.